Psychoterapia prowadzona w nurcie psychodynamicznym wykorzystuje zarówno dorobek współczesnej psychiatrii jak i ugruntowanych teorii psychoanalitycznych. Uwzględnia zarówno świadomą, jak i nieświadomą część życia psychicznego. Terapia w ujęciu psychodynamicznym toczy się w oparciu o relację terapeutyczną, czyli więź jaka powstaje między pacjentem a terapeutą. W głównej mierze skupia się na tym, jakie zjawiska (przeżycia) zachodzą w relacji pomiędzy nimi. Szczególnie istotna w ujęciu przychodynamicznym jest analiza zjawiska przeniesienia i przeciwprzeniesienia, czyli procesów nieświadomych. Formy pomocy oraz stosowane przez terapeutę narzędzia zawsze dostosowane są do indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta.W trakcie wspólnej pracy terapeuta stara się odkryć w każdym pacjencie to, co jest w nim wyjątkowe i niepowtarzalne. Zachęca do swobodnego dzielenia się myślami, skojarzeniami i odczuciami. Uwzględniając dane biograficzne, dynamikę relacji terapeutycznej oraz treści wnoszone podczas sesji, terapeuta stawia hipotezy dotyczące życia psychicznego pacjenta.
Głównym celem psychoterapii psychodynamicznej jest dostarczenie pacjentowi nowego rozumienia jego rzeczywistości wewnętrznej i zewnętrznej oraz uzyskanie trwałych zmian w postrzeganiu i rozumieniu życia psychicznego, a co za tym idzie, poprawa funkcjonowania pacjenta w różnych sferach jego życia.
